زنان طراز جامعه مهدوی، زمانه خویش را خوب می شناسند با همه مقتضیات. آنان مومنان بصیر و آگاه و پابه رکاب و جان برکفی هستند که می دانند در کدام جهان و در چه زمان باید مواجهه عظیم و سرنوشت ساز تاریخ صورت پذیرد و جایگاه و نقش خود را در این مواجهه نیک می شناسند و احراز می کنند.
جهان امروز جهانی پرآشوب و بلواست و هر روز که می گذرد، شرایط سخت تر و پیچیده تر می شود. مردمان در هر گوشه این جهان که بسرمی برند، بنوعی با مشقت، ناامنی و ناآرامی مواجهند؛ ناآرامی که از درون آدمی آغاز می شود و در دنیای بیرون به اوج خود می رسد.
جهان ناآرام به همراه انسان ناآرام در همه جای کره ارض، منتظر حادثه ای هستند که نقطه خاتمه ای باشد بر این همه ناآرامی و ناامنی و بی ثباتی که حاصل زورمداری و ستمبارگی ارباب زر و زور است .
اما در این میان امت اسلامی بخصوص پیروان مکتب اهل بیت (ع)، بیش از همه، علی رغم همه تیرگی ها که بر جان و جهان آدمی حاکم گشته، چشم امید دوخته اند به افق روشنی که در تاریخ ترسیم شده و برای این حادثه بزرگ، یعنی نجات انسان و انسانیت از بند همه دیوها و ددان و ستم پیشگان، لحظه شماری می کنند. اما در فرهنگ شیعی این لحظه شماری راه و رسمی دارد برای آنها که دلداده واقعی منجی اند .
در معارف و منابع شیعه امامیه آمده است که منجی را، در حادثه عظیم تاریخی که در پیش است، یارانی است یگانه و یکرنگ با ظرفیت ها و قابلیت هایی بی همتا که کارگزار اویند در تحقق جنبش آزادسازی و عدالت گستری و شرک زدایی بر پهنه زمین.
گفته اند که در حلقه اول و نزدیک یاران منجی، شماری مهم از زنان هم هستند. ترسیم چنین نقش مهم و پررنگی برای زنان در رقم زدن فرجام تاریخ بشریت، وعده بزرگ و امیدسازیست. با همین امید است که زنان مسلم که شیفته استقرار حق و عدالت بر زمینند و رهایی و تعالی آدمی را آرزومی کنند، باید آغازگر حرکتی بزرگ و پردامنه باشند با مقصد تبدیل شدن به زن طراز جامعه جهانی مهدوی.
اما زن طراز جامعه جهانی مهدوی با چه خصوصیاتی تعریف می شود؟
خصوصیات این زن از جنس خصوصیات انقلاب جهانی مهدویست. یعنی:
زنانی که در حلقه اول یاران مهدیند، جهانی فکر می کنند و جهانی حرکت می کنند و توان تغییر جهان را دارند. پس جهان را با همه گستردگی می شناسند و عمیقا برای همه آدمیان نگرانند و دغدغه مند. اینان از حد دل سوزاندن و به آب و آتش زدن برای خانه و کاشانه و شهر و حتی سرزمین خود فراتر رفته اند و همه آدمیان را دوست می دارند و به نجات پیکر رنجور کل بشریت می اندیشند در همه فراخنای زمین و بشر را با همه گوناگونی و تنوع، آزاد و رها از همه بندها و برخوردار از همه مواهب می خواهند.
این زنان ایمانی راسخ دارند و در پی آنند که جان همه آدمیان را هم از این ایمان سرشار سازند و همه بهانه های ارباب قدرت و مکنت را برای بت سازی و بت پرستی برکنارسازند. ایمان شان وحدت آفرین است و تفرقه برانداز.
زنان طراز جامعه مهدوی زمانه خویش را خوب می شناسند با همه مقتضیات. با دانش و فناوری روز آشنایند بی اینکه غرقه در آن شوندو اسیرش گردند، بلکه بر آن مسلطند. مومنان بصیر و آگاه و پابه رکاب و جان برکفی هستند که می دانند در کدام جهان و در چه زمان باید مواجهه عظیم و سرنوشت ساز تاریخ صورت پذیرد و جایگاه و نقش خود را در این مواجهه نیک می شناسند و احراز می کنند.
یعنی همان سان که زنان بالاترین ابزار و وسیله اند برای تحقق تاریکی و ظلمت در جهان و زمان ما، در آخرالزمان هم زنان از مهم ترین عوامل تحقق نجات و غلبه نور هستند در مقابله با تاریکی و ظلم.
آیا زنان ما که خود را در شمار منتظران حضرت امام عصر(عج) می دانند، به این درجات و مراتب رسیده اند و یا لااقل مقدماتی برای رسیدن تدارک دیده اند؟ آیا می توانند همراه و همقدم “امام زمان” باشند؟
و انتظار برای ظهور یعنی کسب همین آمادگی.
و نرسیدن موعد ظهور یعنی آماده نبودن منتظران و آماده نبودن زنان منتظر که هم خود باید صالح باشند و هم منتظر صالح بپرورند.
